De Leerorkest-lessen op de scholen in Amsterdam worden gegeven door professionele musici. Zij delen hun liefde voor muziek met de kinderen en leren hen de fijne kneepjes van hun instrument. Glenn Liebaut geeft al bijna vijf jaar les als slagwerkdocent.
Hoe gaat een Leerorkest-les bij jou, Glenn?
Er zijn lessen waarbij we een halve les muziek maken zonder één woord te zeggen, heerlijk! Ik heet alle kinderen welkom aan de deur, met een hand, en dan beginnen we gelijk. Ieder kind krijgt bij mij een trommel onder z’n neus. Kinderen wíllen spelen, dat is in een muziekles niet anders. Het allerliefste wil ik een volledige les alleen maar muziek en gebaren gebruiken. Het bespelen van slagwerk is erg fysiek. Ik gebruik graag de combinatie van ritmiek en beweging, dat ondersteunt ook de non-verbale communicatie met de leerlingen. De spelvormen hierin zijn eindeloos, vaak komen de meest creatieve vormen hierin van de kinderen zelf.
“Elke groep die ik les geef zie ik als een eigen slagwerkgroep.”
In het klassieke orkest heeft de stereotype slagwerker vaak een klein maar essentieel aandeel met veel rust en die ene klap op het muzikale hoogtepunt. Maar dat klassieke idee van orkestslagwerk laten we in de Leerorkest-les wel los. Elke groep die ik les geef zie ik als een eigen slagwerkgroep. Elk muziekstuk heeft een repetitief ritme waarin iedereen evenwaardig meespeelt.
Wat betekent lesgeven bij het Leerorkest voor jou?
Voor mijzelf vind ik lesgeven heel verrijkend. Het verbreedt mijn horizon en ik voel me onderdeel van een breder segment van de maatschappij. Kinderen kunnen ook heel interessante, basale of fantasierijke vragen stellen. Het mooiste is als kinderen echt trots zijn op wat jij ze hebt geleerd. Laatst sprak een leerling me in de gang spontaan aan met een ‘big smile’ op z’n gezicht en ging vervolgens op de tafel een ritme trommelen dat we maanden of misschien wel een jaar geleden in de les hadden gedaan. Meester, meester, ik ken het ritme nog! DOEM TA DOEM TA, DOEM TA-TA DOEM TA… Dan besef je als docent wat voor overwinning het geweest moet zijn voor deze jongen, om dat specifieke ritme onder de knie te krijgen. Op dit soort momenten overvalt me een warm gevoel van trots en empathisch geluk. Dat is voor mij het mooiste compliment dat je als docent kan krijgen!
‘Op dit soort momenten overvalt me een warm gevoel van trots en empathisch geluk.”
Natuurlijk is het niet elke les rozengeur en maneschijn. Het is vaak een uitdaging om de energie van een groep in goede banen te leiden. Die energie is iedere week weer anders. Ik herinner me een dag dat de leerlingen, voorafgaand aan mijn les, een kringgesprek hadden met hun leerkracht over de dood en overlijden. Het was één grote verdrietige aangelegenheid, de helft van de groep was nog in tranen. Met die energie moet je dan als docent wel wat doen, een vrolijk liedje zoals ‘De Fruitsalade’ starten is geen optie. Op dat soort momenten heb ik soms meer de rol van mediator dan van muziekdocent. Als leerlingen individuele aandacht nodig hebben, kan ik trouwens altijd rekenen op mijn collega Jurgan Claver, hij assisteert bij mijn lessen. Jurgan heeft sterke voeling voor leerlingen die soms die extra individuele aandacht nodig hebben. Dat is in dit soort gevallen zeker geen overbodige luxe.
Glenn op een workshop voor collega-muziekdocenten op Curaçao
Wat is een bijzonder moment geweest in je Leerorkest-jaren?
Bij het Leerorkest is de ambitie letterlijk grenzeloos… Verschillende projecten staan in mijn geheugen gegrift, zoals het concert van alle groep 8-leerlingen in de Arena en het lustrumconcert met duizenden kinderen in de Westergasfabriek. Er was een uitwisselingsproject met São Paulo, Brazilië, die docenten kwamen ook hier. Zelf heb ik Curaçao van dichtbij mee mogen maken. In de herfstvakantie hebben we er met een kleine groep docenten en stafmedewerkers workshops gegeven en meegeholpen met de start van het eerste Leerorkest op een school in een armere wijk van Willemstad. Die week kreeg ik heel scherp voor ogen wat het Leerorkest voor mij inhoudt. In mijn ogen biedt het Leerorkest een kader waarin alle medewerkers hun beste beentje voor zetten om de wereld van kinderen kleur te geven door middel van muziek. Welke kleur? Paars, groen of oranje, iedereen draagt iets anders bij. Waar het om gaat is dat alle kleuren samen een prachtig kunstwerk vormen.
Je bent niet alleen Leerorkest-docent. Wat doe je zoal nog meer?
Ik werk als uitvoerend musicus, bij klassieke orkesten, bands en ensembles. Daarnaast geef ik dus les, bij het Leerorkest, en bij de Muziekschool Boedijn te Hoorn. Verder ziet iedere week er vaak anders uit. Naast losse opdrachten als remplaçant bij diverse orkesten en ensembles gaat wel het grootste deel van mijn aandacht uit naar het slagwerkkwartet Percossa. Midden maart stonden we met de voorstelling Too cool for school in het Bijlmer Parktheater. Deze voorstelling werd ook bezocht door scholen waar het Leerorkest actief is. Bij de voorstelling Too cool for school zijn er een aantal momenten waarop de kinderen in het publiek mee kunnen doen. Het Leerorkest hielp met het verspreiden van lesmateriaal, zodat de andere muziekdocenten ook de voorstelling met de leerlingen konden voorbereiden. Je merkt gelijk het verschil in de zaal. Erg fijn dat zo’n kruisbestuiving mogelijk is.
Percossa maakt muziektheater voor zowel kinderen als volwassenen en reist komende maand nog met de kindervoorstelling Gebroeders Kist naar Duitsland, Luxemburg en Italië.
Foto boven: Marion Visser, Bijlmer Parktheater
